Κάνω τη χαζή, δεν είμαι
0
159 Views
2 Min Read
Ξέρεις τι ωραία που είναι η ησυχία; Να κάθεσαι, να κοιτάς τον άλλο στα μάτια, να ακούς την κάθε λέξη του, αλλά να μη χρειάζεται να απαντήσεις. Να ξέρεις ότι σου λέει ψέματα, αλλά να μην του κάνεις τη χάρη να τσακωθείς. Να βλέπεις τις κινήσεις του, τις μισές αλήθειες, τα μισόλογα, και να μη...
Τέλεια δεν είμαι. Τέλειος δεν είσαι. Τέλειος δεν υπάρχει.
0
3 Views
2 Min Read
Και κάποια στιγμή, το καταλαβαίνεις. Καταλαβαίνεις ότι όσο κι αν προσπαθείς να είσαι η “σωστή”, η “καλή”, η “δίκαιη”, πάντα κάποιος θα βρει κάτι να σου προσάψει. Όσο κι αν παλέψεις να χωρέσεις στα καλούπια τους, πάντα κάτι θα περισσεύει ή θα λείπει. Και κουράζεσαι. Κουράζεσαι να μετριέσαι με μονάδες άλλων. Να προσπαθείς να μη...
Μάνα. Η μόνη.
0
69 Views
2 Min Read
Μάνα δεν είναι ρόλος. Είναι βάρος. Είναι μια ταυτότητα που δεν βγάζεις ποτέ από πάνω σου, ούτε όταν κοιμάσαι, ούτε όταν πονάς, ούτε όταν δεν σε βλέπει κανείς. Και η μόνη μάνα… αυτή είναι άλλο επίπεδο.Δεν έχει “βάρδιες” και “μοιρασιές”. Δεν υπάρχει εναλλάξ.Υπάρχει μόνο εκείνη.Ακόμα κι όταν δεν αντέχει. Η μόνη μάνα δεν έχει δικαίωμα να...
Στον εαυτό σου, τολμάς να πεις καμιά αλήθεια;
0
66 Views
1 Min Read
Ξέρεις να λες αλήθειες. Στους άλλους. Να τους τα χώνεις όταν χρειάζεται, να μη χαρίζεσαι, να ξεμπροστιάζεις ψέματα και υποκρισίες. Μπράβο σου. Κι όταν μένεις μόνος σου; Όταν πέφτει η νύχτα κι είναι μόνο οι σκέψεις σου εκεί, τι κάνεις; Σε εκείνες τις στιγμές, τολμάς να πεις αλήθειες στον εαυτό σου; Ή τις μασάς, τις...
Κάποιοι γεννήθηκαν μόνο για να φταίνε
0
41 Views
1 Min Read
Ξέρεις αυτούς τους ανθρώπους. Είναι εκείνοι που, ό,τι κι αν συμβεί, θα βρεθεί ένας τρόπος να τους ρίξουν το φταίξιμο. Χάλασε το ίντερνετ; Αυτοί κάτι έκαναν λάθος. Έβρεξε καταρρακτωδώς και πλημμύρισε ο δρόμος; Κάπως θα ευθύνονται. Δεν βγήκε καλά το φαγητό; Μα φυσικά, πάλι αυτοί φταίνε. Είναι εκείνοι που, από μικροί, έμαθαν να απολογούνται χωρίς...
Κουράστηκα, ρε συ.
0
37 Views
2 Min Read
Δεν ξέρω πότε ακριβώς άρχισα να κλείνομαι στον εαυτό μου. Δεν ήταν μια στιγμή, ένα γεγονός, ένα «μπαμ» που με άλλαξε από τη μια μέρα στην άλλη. Ήταν λίγο λίγο. Ήταν σαν να έκλεινε η πόρτα σιγά σιγά, μέχρι που κάποια στιγμή την κλείδωσα κιόλας. Και ξέρεις τι είναι το χειρότερο;Ότι κανείς δεν το πρόσεξε....
Jenny Giann
Οι λέξεις πάντα ήταν το καταφύγιό μου, η διέξοδός μου, η δύναμή μου, ο μαγικός κόσμος μου. Πλησιάζοντας λοιπόν τα πρώτα -ήντα και έχοντας γνωρίσει και αγαπήσει πλέον βαθιά τον εαυτό μου, ζώντας τη ζωή που θέλω και όχι τη ζωή που πρέπει, αποφάσισα τις λέξεις μου να τις κάνω φωνή. Τη φωνή μου. Μαχήτρια γυναίκα, μαχήτρια μαμά και μαχήτρια της ελευθερίας.