Κάποιοι γεννήθηκαν μόνο για να φταίνε

0
15 Views
1 Min Read

Ξέρεις αυτούς τους ανθρώπους. Είναι εκείνοι που, ό,τι κι αν συμβεί, θα βρεθεί ένας τρόπος να τους ρίξουν το φταίξιμο. Χάλασε το ίντερνετ; Αυτοί κάτι έκαναν λάθος. Έβρεξε καταρρακτωδώς και πλημμύρισε ο δρόμος; Κάπως θα ευθύνονται. Δεν βγήκε καλά το φαγητό; Μα φυσικά, πάλι αυτοί φταίνε. Είναι εκείνοι που, από μικροί, έμαθαν να απολογούνται χωρίς...

Κουράστηκα, ρε συ.

0
29 Views
2 Min Read

Δεν ξέρω πότε ακριβώς άρχισα να κλείνομαι στον εαυτό μου. Δεν ήταν μια στιγμή, ένα γεγονός, ένα «μπαμ» που με άλλαξε από τη μια μέρα στην άλλη. Ήταν λίγο λίγο. Ήταν σαν να έκλεινε η πόρτα σιγά σιγά, μέχρι που κάποια στιγμή την κλείδωσα κιόλας. Και ξέρεις τι είναι το χειρότερο;Ότι κανείς δεν το πρόσεξε....

Έτσι να με θυμάστε, θέλω..

0
54 Views
2 Min Read

Θέλω να με θυμάστε όπως τότε που παίζαμε «αεροπλανάκι» στον καναπέ του σαλονιού, με τα γέλια σας να γεμίζουν το σπίτι. Όπως εκείνες τις στιγμές που καθόμασταν μαζί μπροστά στην οθόνη, με γαριδάκια και πατατάκια, φωνάζοντας και ζητωκραυγάζοντας για την Ελλάδα στη Eurovision. Θέλω να θυμάστε τις βόλτες μας στα λούνα παρκ, τα τρενάκια που...

Κάθε φορά που λες «μπορώ» αντί για «δεν αντέχω άλλο»

0
54 Views
2 Min Read

Όταν νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο, ότι θέλεις να τα παρατήσεις, θυμήσου αυτό: Υπάρχουν μικροί άνθρωποι που σε κοιτάζουν. Και δεν σε βλέπουν απλά – σε παρατηρούν, σε μελετούν, σε θαυμάζουν. Βλέπουν πώς σηκώνεσαι όταν πέφτεις. Πώς, ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες, βρίσκεις τη δύναμη να χαμογελάσεις. Πώς παλεύεις για τα όνειρά σου, για...

Πόσο ακόμα;

0
42 Views
2 Min Read

Ξέρεις τι σημαίνει να πέφτεις ξανά και ξανά; Να νιώθεις τη γη να σε τραβάει κάτω, πιο χαμηλά από ό,τι πίστευες ότι αντέχεις; Είναι εκείνη η στιγμή που λες στον εαυτό σου, “Όχι άλλο. Δεν μπορώ άλλο.” Αλλά, κάπως, πάντα σηκώνεσαι. Κάθε σφαλιάρα αφήνει σημάδι. Κάθε πτώση κλέβει κάτι από σένα. Την πίστη σου στους...

Μην κάνεις τον πόνο διαγωνισμό

0
42 Views
2 Min Read

Όταν κάποιος σου ανοίγεται, όταν με σπασμένη φωνή σου λέει “Δεν αντέχω,” δεν σε κάλεσε να του πεις τη δική σου ιστορία. Δεν θέλει να ακούσει ότι “Άλλοι περνάνε χειρότερα” ή ότι “Αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έχω ζήσει εγώ.” Σου ζητάει να τον ακούσεις. Να τον νιώσεις. Και εσύ; Βιάζεσαι να...

blank

Jenny Giann

Οι λέξεις πάντα ήταν το καταφύγιό μου, η διέξοδός μου, η δύναμή μου, ο μαγικός κόσμος μου. Πλησιάζοντας λοιπόν τα πρώτα -ήντα και έχοντας γνωρίσει και αγαπήσει πλέον βαθιά τον εαυτό μου, ζώντας τη ζωή που θέλω και όχι τη ζωή που πρέπει, αποφάσισα τις λέξεις μου να τις κάνω φωνή. Τη φωνή μου. Μαχήτρια γυναίκα, μαχήτρια μαμά και μαχήτρια της ελευθερίας.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ