Μπορώ να μιλήσω σε όποιον θέλω, όποτε θέλω.Μπορώ να φέρω κόσμο κοντά με δυο κουβέντες, να μετατρέψω την αμηχανία σε γέλιο και την άβολη σιωπή σε ενδιαφέρον.Αν με δεις σε μια παρέα, θα σκεφτείς ότι δεν υπάρχει πιο κοινωνικός άνθρωπος στο τραπέζι.Κι όμως… μέσα μου μετράω αντίστροφα για τη στιγμή που θα ανοίξει η…
Δεν υπάρχει πιο διασκεδαστικό θέαμα από κάποιον που νομίζει ότι μπορεί να με κοροϊδέψει. Τον βλέπω. Να φουσκώνει με αυτοπεποίθηση. Να μασάει τις λέξεις του, δήθεν σίγουρος πως μιλάει σε κάποιον αφελή. Να νομίζει ότι δεν καταλαβαίνω τις σκιές πίσω από τα λόγια του, τα μισόλογα, τις υπεκφυγές. Να το παίζει έξυπνος, ενώ κατά βάθος…
Ξέρεις τι ωραία που είναι η ησυχία; Να κάθεσαι, να κοιτάς τον άλλο στα μάτια, να ακούς την κάθε λέξη του, αλλά να μη χρειάζεται να απαντήσεις. Να ξέρεις ότι σου λέει ψέματα, αλλά να μην του κάνεις τη χάρη να τσακωθείς. Να βλέπεις τις κινήσεις του, τις μισές αλήθειες, τα μισόλογα, και να μη…
Και κάποια στιγμή, το καταλαβαίνεις. Καταλαβαίνεις ότι όσο κι αν προσπαθείς να είσαι η “σωστή”, η “καλή”, η “δίκαιη”, πάντα κάποιος θα βρει κάτι να σου προσάψει. Όσο κι αν παλέψεις να χωρέσεις στα καλούπια τους, πάντα κάτι θα περισσεύει ή θα λείπει. Και κουράζεσαι. Κουράζεσαι να μετριέσαι με μονάδες άλλων. Να προσπαθείς να μη…
Μάνα δεν είναι ρόλος. Είναι βάρος. Είναι μια ταυτότητα που δεν βγάζεις ποτέ από πάνω σου, ούτε όταν κοιμάσαι, ούτε όταν πονάς, ούτε όταν δεν σε βλέπει κανείς. Και η μόνη μάνα… αυτή είναι άλλο επίπεδο.Δεν έχει “βάρδιες” και “μοιρασιές”. Δεν υπάρχει εναλλάξ.Υπάρχει μόνο εκείνη.Ακόμα κι όταν δεν αντέχει. Η μόνη μάνα δεν έχει δικαίωμα να…
Ξέρεις να λες αλήθειες. Στους άλλους. Να τους τα χώνεις όταν χρειάζεται, να μη χαρίζεσαι, να ξεμπροστιάζεις ψέματα και υποκρισίες. Μπράβο σου. Κι όταν μένεις μόνος σου; Όταν πέφτει η νύχτα κι είναι μόνο οι σκέψεις σου εκεί, τι κάνεις; Σε εκείνες τις στιγμές, τολμάς να πεις αλήθειες στον εαυτό σου; Ή τις μασάς, τις…
Ξέρεις αυτούς τους ανθρώπους. Είναι εκείνοι που, ό,τι κι αν συμβεί, θα βρεθεί ένας τρόπος να τους ρίξουν το φταίξιμο. Χάλασε το ίντερνετ; Αυτοί κάτι έκαναν λάθος. Έβρεξε καταρρακτωδώς και πλημμύρισε ο δρόμος; Κάπως θα ευθύνονται. Δεν βγήκε καλά το φαγητό; Μα φυσικά, πάλι αυτοί φταίνε. Είναι εκείνοι που, από μικροί, έμαθαν να απολογούνται χωρίς…
Δεν ξέρω πότε ακριβώς άρχισα να κλείνομαι στον εαυτό μου. Δεν ήταν μια στιγμή, ένα γεγονός, ένα «μπαμ» που με άλλαξε από τη μια μέρα στην άλλη. Ήταν λίγο λίγο. Ήταν σαν να έκλεινε η πόρτα σιγά σιγά, μέχρι που κάποια στιγμή την κλείδωσα κιόλας. Και ξέρεις τι είναι το χειρότερο;Ότι κανείς δεν το πρόσεξε….
Θέλω να με θυμάστε όπως τότε που παίζαμε «αεροπλανάκι» στον καναπέ του σαλονιού, με τα γέλια σας να γεμίζουν το σπίτι. Όπως εκείνες τις στιγμές που καθόμασταν μαζί μπροστά στην οθόνη, με γαριδάκια και πατατάκια, φωνάζοντας και ζητωκραυγάζοντας για την Ελλάδα στη Eurovision. Θέλω να θυμάστε τις βόλτες μας στα λούνα παρκ, τα τρενάκια που…
Όταν νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο, ότι θέλεις να τα παρατήσεις, θυμήσου αυτό: Υπάρχουν μικροί άνθρωποι που σε κοιτάζουν. Και δεν σε βλέπουν απλά – σε παρατηρούν, σε μελετούν, σε θαυμάζουν. Βλέπουν πώς σηκώνεσαι όταν πέφτεις. Πώς, ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες, βρίσκεις τη δύναμη να χαμογελάσεις. Πώς παλεύεις για τα όνειρά σου, για…