Όταν νιώθεις ότι δεν αντέχεις άλλο, ότι θέλεις να τα παρατήσεις, θυμήσου αυτό: Υπάρχουν μικροί άνθρωποι που σε κοιτάζουν. Και δεν σε βλέπουν απλά – σε παρατηρούν, σε μελετούν, σε θαυμάζουν.

Βλέπουν πώς σηκώνεσαι όταν πέφτεις. Πώς, ακόμα και στις πιο δύσκολες μέρες, βρίσκεις τη δύναμη να χαμογελάσεις. Πώς παλεύεις για τα όνειρά σου, για τη ζωή σου, για εκείνους. Είσαι ο κόσμος τους. Το πρώτο τους πρότυπο, το μεγαλύτερό τους στήριγμα, η ασταμάτητη δύναμη που ξέρουν ότι θα είναι πάντα εκεί.

Κάθε φορά που λες «μπορώ» αντί για «δεν αντέχω άλλο», τους δίνεις ένα μάθημα για τη ζωή.
Κάθε σου προσπάθεια, τους μαθαίνει τη σημασία της επιμονής.
Κάθε φορά που αρνείσαι να τα παρατήσεις, τους δείχνεις τι σημαίνει να πιστεύεις στον εαυτό σου.

Αυτά τα μικρά μάτια παρακολουθούν πώς αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις. Και μέσα από εσένα, μαθαίνουν τι σημαίνει αντοχή, θάρρος και δύναμη. Κάθε σου βήμα – όσο μικρό κι αν φαίνεται – χτίζει τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο. Τους μαθαίνει πώς να ξεπερνούν τα εμπόδια, πώς να κυνηγούν τα όνειρά τους, πώς να μην τα παρατάνε ποτέ.

Δεν μεγαλώνεις μόνο τον εαυτό σου. Μεγαλώνεις κι εκείνους. Χτίζεις τις αξίες τους, την αυτοπεποίθησή τους, την πίστη τους ότι μπορούν να καταφέρουν τα πάντα. Η δική σου πορεία είναι η μεγαλύτερη έμπνευσή τους.

Και όταν μεγαλώσουν, θα σε κοιτάζουν ακόμα. Θα σε κοιτάζουν με την ίδια αγάπη και σεβασμό. Θα θυμούνται τις στιγμές που στάθηκες όρθια, τις μέρες που πάλεψες, τα όνειρα που διεκδίκησες. Θα μιλάνε για σένα με περηφάνια και θα λένε: «Έτσι είναι η δύναμη. Έτσι είναι η αγάπη. Έτσι είναι η μαμά μας».

Συνέχισε. Όχι μόνο για σένα, αλλά για εκείνα τα μικρά πλάσματα που σε πιστεύουν περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο.
Για εκείνα που θέλουν να γίνουν σαν εσένα.
Για εκείνα που σε βλέπουν σαν ηρωίδα, σαν φάρο, σαν δύναμη.

Είσαι ήδη όλα όσα χρειάζονται. Δείξε τους πώς είναι να είσαι ασταμάτητη. Γιατί για εκείνα, είσαι τα πάντα. Και για πάντα θα είσαι.