Η σιωπή είναι χρυσός, σε κάποιες περιπτώσεις.

Απλά άκου τι έχει ο άλλος να σου πει.

Δεν χρειάζεται να πεις κάτι, μόνο άκουσέ τον.

Άφησέ τον να πει, ό,τι σκέφτεται, αυτά που έχει μέσα του, ό,τι τον βασανίζει, ό,τι έχει ανάγκη.

Δεν χρειάζεται πάντα να απαντάς, να λες την γνώμη σου. Υπάρχουν φορές, που πρέπει μόνο να ακούσεις, τίποτα άλλο.

Είναι μια κακιά συνήθεια, που έχουν οι άνθρωποι, μαζί σε όλους και εγώ πολλές φορές. Ακούνε και περιμένουν με δυσκολία την σειρά τους, για να πούνε την γνώμη τους, και τι θα έκαναν στην αντίστοιχη περίπτωση.

«Εγώ, στην θέση σου…, εγώ, στην ίδια περίπτωση…, εγώ, αν με ρωτάς…» δεν σε ρώτησε όμως. Ναι ναι, δεν σε ρώτησε, θέλει μόνο να μιλήσει, να πει τις σκέψεις του σε κάποιον, να τις ακούσει και να τις βάλει στη σειρά. Αυτό έχουν ανάγκη κάποιοι άνθρωποι, απλά να καταθέσουν την ψυχή τους.

Ακόμα και εδώ, είναι ένα φαινόμενο που βλέπω συχνά. Γράφει ο άλλος τις σκέψεις του, τη γνώμη του, το παράπονό του.

Κι αμέσως τρέχουν όλοι “εγώ θα έκανα αυτό”, “κάνε εκείνο”, “γιατί δεν κάνεις…”, “είσαι λάθος…”

Μα δε σε ρώτησε. Δε ζήτησε τη γνώμη σου όυτε την κριτική σου. Απλά ήθελε κάποια πράγματα να πει, να γράψει, τα είπε. Δεν είναι ανάγκη να έχεις γνώμη επί παντός επιστητού και ειδικά όταν αφορά τις ζωές άλλων. Κι ακόμα όταν δεν αφορά τη ζωή τους και αφορά κάτι γενικό στο οποίο εσύ έχεις μια Χ πεποίθηση και γνώμη. Μη βιάζεσαι να “επιτεθείς”. Μπορεί κάτι από αυτά που έχει να πει ο άλλος να σου δώσει μια νέα πληροφορία, να σου φανεί χρήσιμο.

Τι θα κερδίσεις βγαίνοντας από πάνω? Τι θα κερδίσεις κρίνοντας ή παίζοντάς το έξυπνος? Μάθε να ακούς τους ανθρώπους. Έχεις να μάθεις πολλά!