Όχι αγάπη μου καλή, δε θα σου χαϊδέψω τα αυτάκια σου. Εγώ θα στα πω όπως είναι. Κι αν σ’ αρέσει. Αν πάλι όχι…ξυδάκι.

Αν έχεις φτάσει κοντά ή λίγο μετά τα δεύτερα -άντα της ζωής σου και ακόμα φταίνε όλοι οι άλλοι για ό,τι έχεις πάθει και για ό,τι σου έχει συμβεί, σου έχω νέα. ΞΥΠΝΑ!

Ξύπνα και κατάλαβε επιτέλους ότι η ζωή σου είναι στα δικά σου χέρια και όχι στων άλλων. Σε όλους μας συμβαίνουν πράγματα, σε άλλους μικρότερα, σε άλλους μεγαλύτερα, σε άλλους χειρότερα, σε άλλους τρις χειρότερα. Δεν είσαι ο μόνος/η μόνη. Καθένας μας τραβάει τη δική του ανηφόρα.

Οι γονείς σου έκαναν αυτό, οι πρώην το άλλο, η κοινωνία, ο γείτονας, ο εργοδότης. Το δικό σου μερίδιο ευθύνης που είναι; Γιατί όλοι έχουμε ένα, σε κάθε κατάσταση, έστω και μικρό. Με εξαίρεση το οτιδήποτε συνέβη στην παιδική μας ηλικία, που δεν έχουμε κανέναν έλεγχο, ούτε του εαυτού μας.

Τώρα όμως δεν είσαι παιδάκι. Το κατάλαβες; Και ό,τι δεν σου αρέσει στη ζωή σου ή στον εαυτό σου μπορείς να το αλλάξεις. Με το να κάθεσαι και να κλαίγεσαι για το τι σου έκαναν, τι καταφέρνεις; Όχι πες μου να το καταλάβω κι εγώ. Διορθώνεται κάτι; Μπορείς να γυρίσεις πίσω και να κάνεις τους γονείς σου να σου φερθούν διαφορετικά; Μπορείς να γίνεις ξανά 20 και να κάνεις άλλες επιλογές; Μπορείς να σβήσεις το παρελθόν σου; ΟΧΙ!!

Τι μπορείς όμως να κάνεις; Μπορείς να κοιτάξεις στον καθρέφτη και να κάνεις μια ωραία κουβεντούλα με τον εαυτό σου. Να δεις που έφταιξες κι εσύ, να κάνεις αυτοκριτική. Γιατί δεν μπορεί πάντα να φταίνε οι άλλοι, ΣΕ ΟΛΑ!! Κι αν όλοι στη ζωή σου σε κακομεταχειρίστηκαν, ψάξε και κατάλαβε το γιατί; Γιατί ήσουν εύκολο θύμα; γιατί τα ανέχτηκες; Τι είναι αυτό που πρέπει να αλλάξεις; Και κάντο!

Πιάσε τη ζωή σου από τα κέρατα, φέρτης τα πάνω κάτω και κάντην βήμα-βήμα όπως εσύ τι θες. Με το να κάθεσαι και να θυματοποιείσαι και να παραπονιέσαι για αυτά που σου έκαναν δεν κάνεις απολύτως τίποτα!!! ΤΙΠΟΤΑ σου λέω!!

Σήκω πάνω!! Ξύπνα!! Η ζωή είναι δική σου και είναι μικρή!! Και πρέπει να είσαι ο ήρωάς της και όχι το θύμα!