Με ρωτούν πολλές φορές, τι θα άλλαζα αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω.

Και αβίαστα απάντω …”ΤΙΠΟΤΑ”.

Ότι πέρασα, ότι βίωσα, ότι λάθη έκανα ήταν λιθαράκια στο δρόμο για να φτάσω στο σήμερα. Σε αυτό που είμαι.

Οι λάθος επιλογές μου ήταν μαθήματα, οι άνθρωποι που με πλήγωσαν μου έδειξαν τι δεν θέλω και πως δεν πρέπει να φέρομαι στους ανθρώπους.

Δε μετανιώνω για τίποτα. Όλα ήταν παράσημα στη στολή που με καμάρι φορώ, όλα συνετέλεσαν στο να μπορώ σήμερα να με κοιτάξω στον καθρέφτη και να λέω “Μπράβο σου, 100 φορές έπεσες αλλά 101 σηκώθηκες”.

Η ζωή δε με νίκησε, δε με λύγισε. Τις κακοκαιρίες της, τις κοίταξα μες τα μάτια και τους είπα “ελάτε, δοκιμάστε με, αντέχω”. Και άντεξα. Και αντέχω. Και είμαι ακόμα όρθια και παλεύω και όσο ζω θα παλεύω.

Κι όταν κάποια στιγμή φύγω, όταν έρθει η ώρα να τελειώσει το ταξίδι μου, θα είμαι γεμάτη. Και το μόνο που θέλω να θυμούνται οι άνθρωποι που με αγάπησαν και αγαπώ θα είναι ότι όπως και να ήρθαν τα πράγματα εγώ παρέμεινα αληθινή.

Παρέμεινα μαχήτρια.

Παρέμεινα υπερήφανη.

Παρέμεινα ΟΡΘΙΑ….