Βαρέθηκα να ακούω και να διαβάζω γενικεύσεις του τύπου “όλες είστε…”, “όλες ίδιες είστε”, και άλλα τέτοια. Φυσικά το ίδιο ισχύει και από την ανάποδη αλλά γυναίκα είμαι, για τις γυναίκες θα μιλήσω.

Όχι ρε φίλε δεν είμαστε όλες ίδιες. Γιατί αν ήμασταν, δε θα συνέχιζες να ψάχνεις, θα το έπαιρνες απόφαση.

Όχι ρε φίλε δεν είμαστε όλες σκάρτες, όλες πεταμένες, όλες γκρινιάρες, όλες το ένα και όλες το άλλο.

Ο κάθε άνθρωπος κουβαλάει τα δικά του βιώματα, το δικό του χαρακτήρα και την δική του εμπειρία. Πως μας βάζεις δηλαδή όλες σε ένα τσουβάλι; Και στο κάτω κάτω πως ξέρεις πως είμαστε όλες; Μας δοκίμασες; Κι αν δηλαδή κι εμείς πούμε “όλοι οι άντρες είστε…” θα σου αρέσει;

Όχι ρε φίλε δεν είμαστε όλες ίδιες. Υπάρχουν και αυτές που την αυτοεκτίμησή τους την φορούν κορώνα, υπάρχουν κι αυτές που δε φοβούνται να τσαλακωθούν, που δε τις νοιάζει πόσα έχεις ή τι δουλειά κάνεις. Οι γυναίκες που ξέρουν να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους. Αυτές που θα σταθούν δίπλα σου, ποτέ μπροστά σου ή πίσω σου.

Αυτές που κάνουν τα πάντα για εκείνους που αγαπούν και που έχουν ηθική και αξία. Που η ζωή τους φέρθηκε σκληρά αλλά δε λύγισαν. Που έπεσαν αλλά ξανασηκώθηκαν. Που αναγκάστηκαν να είναι άντρες και γυναίκες μαζί. Που πληγώθηκαν, που έκλαψαν, αλλά κοίταξαν τη ζωή κατάματα και της είπαν “δε σε φοβάμαι”.

Όχι ρε φίλε δεν είμαστε όλες ίδιες όπως δεν είστε όλοι ίδιοι. Αλλά αν θες να βρεις αυτές που αξίζουν μη ψάχνεις τα εύκολα. Αν θες γυναίκα που δεν είναι σαν όλες τις άλλες, φρόντισε κι εσύ να μην είσαι σαν όλους τους άλλους.

Όχι ρε φίλε, δεν είμαστε όλες ίδιες. Μάθε να ξεχωρίζεις και μάθε να διεκδικείς.