Ο σοφός λαός μας λέει “Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι” και έτσι ακριβώς είναι.

Ξέρεις για ποιους λέω. Για αυτούς που ποτέ δε φταίνει σε τίποτα, αλλά και όταν φταίνει κατά βάθος δε φταίνει, γιατί πάντα φταίει κάποιος άλλος, ή κάποια κατάσταση, ή κομήτης που πέρασε, το σύμπαν…πάντως όχι αυτοί.

Και το χειρότερο ξέρεις ποιο είναι; Ότι πολύ πιθανόν να πιστεύουν και οι ίδιοι τα παραμύθια που σου λένε για να μη παραδεχτούν πως έφταιξαν. Και αραδιάζουν ένα σωρό δικαιολογίες και για να καλύψουν αυτές μετά λένε κι άλλες, και το ψέμα φέρνει κι άλλο ψέμα, και δεν ξέρεις πια από που να το πιάσεις.

Είναι αυτοί οι τύποι που αν ρίξουν το ποτήρι από το τραπέζι θα το ρίξουν σε εσένα λέγοντας πως φταις γιατί το είχες βάλει λάθος. Αυτοί που όταν θα πουν τη λέξη “φταίω” πάντα την συνοδεύουν με ένα “αλλά…” από πίσω. Γιατί πάντα υπάρχει ένα ρημαδιασμένο αλλά στην τάχα μου ανάληψη ευθυνών τους. Γιατί έφταιγαν οι συγκυρίες, ο ανάδρομος Ερμής και ο Δίας που….ξέρετε τι κάνει. Όοοοοχι αυτοί φίλε μου. Αυτοί ποτέ.

Κι όταν τους επισημάνεις το λάθος τους ή το φταίξιμό τους, σου βγαίνουν κι από πάνω. Θυμώνουν και παρεξηγούνται γιατί….πως τόλμησες εσύ ρε ανθρωπάκο να τους λες πως φταίνε; Πας καλά; Και στα γυρνάνε σε δευτερόλεπτα όλα τούμπα και να μη σου πω πως στο τέλος θα φταις κιόλας. Κι αν δε δουλέψει κι αυτό περνάμε στο επόμενο στάδιο, της δυναμικής κλάψας. Δε ξέρετε τι είναι δυναμική κλάψα; Θα σας πω εγώ. Είναι όταν κάποιος παρουσιάζει τον εαυτό του σα δυναμικό και τσαμπουκά και υπεράνω όλων αλλά πάντα κάτι του συμβαίνει, κάτι του τυχαίνει, κάτι γενικώς…τρέχει στα γύφτικα. Και στο παρουσιάζουν πως τάχα δε θέλουν να σε στεναχωρούν με τα δικά τους, αλλά ρε αδερφε “δεν ξέρεις τι μου συνέβη και κατέληξα να φταίω” ή “εσύ δεν ξέρεις τι μπορεί να περνάω εγώ”. Όχι δε θα σου κλαφτούνε στα ίσια, είναι πολύ έξυπνοι για κάτι τέτοιο, ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν.

Κι αν έχεις την ατυχία και το φας το παραμύθι, την επόμενη φορά θα το ξαναδείς το έργο. Και όσες φορές θα είναι άδικοι απέναντί σου, όσες φορές θα προδίδουν την εμπιστοσύνη σου, όσες φορές θα σου φουσκώνουν τα μυαλά πως είναι δίπλα σου και πάντα εκεί για σένα, τόσο θα στη φέρνουν και άλλο τόσο πάλι θα δικαιολογούνται. Θυματοποίηση φίλε μου. Ο καλύτερος τρόπος να κρύψεις την ευθυνοφοβία σου, να στρέψεις την προσοχή επάνω σου και να φαίνεσαι αλάνθαστος. Και φυσικά να συνεχίσεις να φοράς τη μάσκα του δοτικού του δυναμικού και του ντόμπρου.

Άκρη δε θα βρεις για αυτό μην την ψάξεις καν. Κράτα απόσταση και μη πέφτεις στην παγίδα. Άστους να νομίζουν ότι τους πίστεψες, άστους να νομίζουν και να φέρονται σα να είναι πιο έξυπνοι από όλους. Μακριά από εσένα κι ας κάνουν ότι θέλουν. Οι άνθρωποι φαίνονται στις πράξεις και όχι στα λόγια, ούτε στην “καλή” τους πρόθεση. Στις πράξεις φίλε μου!!