Συγγνώμη παιδί μου.
Συγγνώμη που ίσως εγωιστικά σε έφερα σε ένα κόσμο που κανείς γονιός δε θα ήθελε για το παιδί του.
Συγγνώμη που σε έφερα σε ένα κόσμο που στους ήρωες βάζει χειροπέδες και τους εγκληματίες τους αφήνει ελεύθερους.
Συγγνώμη που σε έφερα σε μια κοινωνία απάνθρωπη.
Συγγνώμη που ενώ ορκίστηκα από τη στιγμή που σε ένιωσα μέσα μου, πως θα σε προστατεύω πάντα, δεν είμαι ικανή να σε προστατεύσω από τα τέρατα που κυβερνούν αυτόν τον πλανήτη.
Συγγνώμη που η αδικία, το μίσος, η διχόνοια, η στέρηση ελευθερίας, η πείνα, ο ξεπεσμός, ο πόλεμος είναι πράγματα που βιώνεις και θα βιώσεις στο πετσί σου.
Συγγνώμη που δεν μπορώ μόνη μου να αλλάξω τον κόσμο για σένα και για όλα τα παιδιά του κόσμου.
Συγγνώμη που βλέπεις και θα βλέπεις γύρω σου να χάνονται άλλα παιδιά στο βωμό του χρήματος και τον ορέξεων των λίγων.
Συγγνώμη που σε έφερα σε ένα κόσμο που οι άνθρωποι έχουν βολευτεί και έχουν μάθει να σκύβουν το κεφάλι, να μην αντιδρούν και να μην πολεμούν για το δίκιο.
Συγγνώμη γιατί όσα σου έμαθα για τους Έλληνες ανήκουν μόνο στην ιστορία.
Συγγνώμη αγόρι μου. Συνέχισε να ατενίζεις το πέλαγος και να κάνεις όνειρα. Και εγώ σου υπόσχομαι ότι θα παλεύω κάθε μέρα με όση δύναμη έχω για να κάνω τη ζωή σου όσο όμορφη μπορώ μέσα στην ασχήμια αυτού του κόσμου.
Συγγνώμη παιδί μου.